Geen Belet?! Daniël De Ruyck vertelt hoe zijn boerderij een zorgsite werd

Mijn grootouders boerden hier sinds 1929. De gesloten vierkantshoeve is veel ouder, vermoedelijk van begin 19e eeuw. In 1840 werd achter de boerderij een windmolen geplaatst. Hieraan ontleent de hoeve zijn niet-officiële naam. Mijn grootmoeder liet de molen in 1943 afbreken omdat de Duitsers er munitie wilden opslaan.

Het deed pijn mijn boerderij te verlaten, maar er is iets moois in de plaats gekomen.

Ik nam de boerderij van mijn vader over in 1976 en maakte er een modern melkveebedrijf van. Mijn ouders woonden vooraan. Wij met onze vier kinderen woonden achteraan en boven. Een kangoeroewoning avant la lettre.

Begin jaren 2000 werden de vergunningen van het bedrijf niet hernieuwd. We zaten blijkbaar te dicht bij het centrum van Merelbeke. Mijn schoonbroer legde contact met De Heide vzw die toen op zoek was naar een geschikte locatie om personen of koppels met een beperking zelfstandig begeleid te laten wonen.

Wist je dat er ooit plannen waren om hier een oefenterrein van AA Gent aan te leggen?

De eerste drie jaar huurde De Heide de boerderij. Na het aantrekken van enkele investeerders begonnen we – ik zeg ‘we’ omdat ik samen met mijn broer in de raad van bestuur zit – grote verbouwingswerken. De stallen werden afgebroken om plaats te maken voor wooneenheden. Ook het woonhuis werd grondig verbouwd. In 2014 trokken de eerste bewoners er in. Nu wonen hier twintig mensen. Er is ook een zorgloket. De bewoners kunnen er steeds terecht met hun vragen.

De Molenhoeve was het pilootproject voor wat uiteindelijk ‘Zorgdorpen’ gedoopt werd. De Heide vzw is er de gangmaker van. Nu zijn er zo’n twintig projecten gerealiseerd in West- en Oost- Vlaanderen. Ze gaan daarbij vooral op zoek naar zonevreemde gebouwen die op de erfgoedlijst staan.

Ik werk als vrijwilliger bij Zorgdorpen. We zijn met 120 vrijwilligers. Volgens voorzitter Luc Devreese verzetten wij het werk van vijf voltijdse krachten. Het doet deugd te voelen dat je werk en inzet op je 72e nog steeds gewaardeerd wordt.

Onze grootmoeder liet de windmolen achter de hoeve in 1943 afbreken omdat de Duitsers er munitie wilden opslaan.

Het deed me veel pijn als melkveehouder te moeten stoppen en de familieboerderij te verkopen. Maar ondertussen heb ik er iets moois voor in de plaats gekregen. Het ging ons bij de verkoop nooit om de centen, wel om de menselijkheid. En die vind je hier in overvloed, zowel bij de begeleiders als bij de bewoners.

Elke dinsdagnamiddag kan iedereen uit de buurt hier terecht in de cafetaria. We hebben er zelfs een eigen streekbier, ’t Aanklampertje. Achter de gebouwen vind je zeventien volkstuintjes. De tuiniers hebben regelmatig contact met de bewoners die dat zeer op prijs stellen.

Zorgsite Molenhoeve, Poelstraat 102, Merelbeke. Info: www.zorgdorpen.be