Geen belet?! Op verkenning langs de Sint-Agathawegel

In onze zoektocht naar fijne erfgoedlocaties in de Viersprong regio spraken we met Ivan Muller en Robert Coens van de werkgroep Trage Wegen. Zij nemen ons mee naar een stukje landschappelijk erfgoed, de Sint-Agathawegel in Oosterzele (Moortsele).

“Mijn vrouw ploegde als klein meisje door de sneeuw in de Sint-Agathaweg om bij haar familie in Lemberge nieuwjaar te vieren.”

De Sint-Agathaweg was zo’n deels vergeten pad dat Moortsele met Lemberge in Merelbeke verbond. Mijn vrouw ploegde hier als klein meisje door de sneeuw om bij haar familie in Lemberge te gaan nieuwjaren. Je vindt de weg op de Ferrariskaart van 1777 en in de Atlas der Buurtwegen van 1841. Het eerherstel voor dit eeuwenoude landwegeltje leek ons een haalbare kaart. En met succes, in oktober vorig jaar kwamen bij de inwandeling zo’n 200 mensen opdagen. Zo’n eerherstel is belangrijk om de publieke opinie te sensibiliseren.

Sint-Agatha is sinds de 18e eeuw de beschermheilige van Landskouter. Ze wordt aangeroepen bij borstziekten en brandwonden. Agatha is een heilige uit Sicilië die in de 3e eeuw na Christus een gruwelijke marteldood stierf.

Eeuwen geleden was dit pad nog een brede dreef die naar het ondertussen volledig verdwenen kasteel Ter Loo liep en ook de kerk van Landskouter aandeed. Het stuk weg dat nu is hersteld, bevindt zich tussen de verkaveling van de Lusbekestraat en Gravelos.

Bijzonder is ook dat halverwege de gebetonneerde Gentweg op het pad uitkomt. Hier stonden tot in de Tweede Wereldoorlog een windmolen en een woonhuis met plantenkwekerij. Veel Moortselenaars namen de Sint-Agathaweg om naar de molen te gaan of wat plantgoed te kopen. Immers, trage wegen worden niet enkel als een leuk en verrassend wandelpad gebruikt. Ze dienen ook een duurzaam doel om je vlot van punt A naar punt B te verplaatsen. Trage wegen zijn daarenboven ook dragers van lokaal erfgoed.

“Het is onze droom ooit de verbinding via trage wegen opnieuw te realiseren tussen Moortsele en Landskouter.”

De erkenning van een trage weg gaat niet over één nacht ijs. Je moet met veel partijen meermaals rond de tafel zitten. Geduld is hierbij onze beste vriend. We varen met de Trage Wegen Werkgroep een totaal onafhankelijke koers. In het geval van de erkenning van de Sint-Agathaweg hadden we het geluk dat we meteen de belangstelling hadden van het gemeentebestuur van Oosterzele. Zij sprongen mee op de kar om onze actie ‘Vrije Doorgang voor Iedereen’ mee in de kijker te zetten.

Nu staat enkel aan één kant van het pad een naambordje. We hopen dat ook in Gravelos, ter hoogte van boerderij Gravehof, een bord komt te staan. Het is onze droom ooit de verbinding via trage wegen opnieuw te realiseren tussen Moortsele en Landskouter.

Het eerherstel en de massale interesse voor de Sint-Agathaweg is voor onze werkgroep het spreekwoordelijke duwtje in de rug. We blijven verder ijveren voor het verdere onderhoud én de openstelling van de vele trage wegen in onze gemeente.”