We moeten eventjes wachten op Jasna op het moment van onze afspraak. Ze was nog met haar paarden bezig en dan verliest ze de tijd wel al eens uit het oog. Haar paarden zijn dan ook haar grote passie, waar ze helemaal in opgaat. Deze vrouw is net zoals Didier een grote dierenvriend, dat is zeker!
Een vrolijke beestenboel
Didier: “Ik weet nog heel goed hoe wij de eerste keer aan de praat geraakt zijn. Ik was op wandel met mijn hond Pauli. Het weggetje dat ik volgde, komt uit bij het huis van Jasna. Zij liep toevallig buiten en herkende direct het ras van Pauli: een Podenco. Het is een ras dat heel weinig mensen herkennen, dus het ijs was direct gebroken.”
Een Podenco is een erg oud en oorspronkelijk ras door voorkomt in Spanje, de Balearen en de Canarische eilanden. Levend erfgoed dus. Podenco’s zijn halfwindhonden. De Podenco is vriendelijk, heeft een zachtaardig karakter en is altijd opgewekt en levendig. Het zijn intelligente en gevoelige dieren maar wat hen zo sterk typeert, is hun nieuwsgierigheid en eigenzinnigheid. Ze zijn heel leergierig. Podenco’s zijn zelfstandige jachthonden: alles wat losloopt of rondfladdert, trekt onmiddellijk hun aandacht.
Jasna: “Begin dit jaar had ik een nestje van mini Jack Russels. Na een perfecte dracht volgde een moeilijke bevalling. De 1ste twee puppy’s hebben het niet gehaald. Daarop kon ik het niet over mijn hart krijgen om de andere puppy’s weg te doen, waardoor we nu drie honden hebben.”
Meerstraters sinds 2013
Jasna: “Ik woon in de Meerstraat, samen met mijn vader. Door het groen in de onmiddellijke omgeving is het hier aangenaam wonen. De rust en stilte opzoeken tijdens een wandeling met mijn paard is het liefste wat ik doen. Maar tegelijk ben je van hier uit direct op de autostrade en ligt een stad zoals Gent binnen handbereik.”
Didier vult aan: “Wij wonen hier heel landelijk maar toch ben je dicht bij alles. Hier hebben nog een beetje het dorpsgevoel.”
Café’s in de Meerstraat
Vroeger waren er heel wat café’s in de Meerstraat. Wie herinnert er zich nog De Oude Bareel (Germain Verspeeten), Bij Jules Van Bever, Bij Georges Gillis, Bij Armand De Schamphelaere, Bij Henri De Roo, Bij August Van Bever, Bij Tourn étjes, Bij Yvootjes (Uytterhaegen), Astrid (familie Scheirlinck), Bij Triene Tap of De Tramstatie (Henri De Nutte)?
Het was een plek om de dag door te spoelen en bij te praten met vrienden en buren. Deelgemeente Oosterzele alleen al telde ooit 80 café’s[1], dat is ongeveer 1 café per 40 inwoners!
Dat mist Didier wel: “Ondanks het feit dat ik hier al vele jaren woon, ken ik toch niet zo veel andere Meerstraters. Moeilijk te geloven dat hier nog niet zo lang geleden zoveel café’s waren. Er was toen veel meer mogelijkheid om ongedwongen een babbeltje te doen, je buren beter te leren kennen en groot en klein verdriet te delen.”
De Meerstraatkermis, daarvoor zijn zowel Didier als Jasna nog te ‘recente’ inwoners maar het spreekt wel tot de verbeelding.
Jasna: “Dus de Meerstraat was eigenlijk de uitgangstraat van Oosterzele? (Knipoogt) Het lijkt me wel een heel fijne activiteit zo één keer in het jaar met z’n allen samen komen om de zomer af te sluiten. Ik kan het goed geloven dat heel wat mensen hier heel fijne herinneringen aan hebben. Mijn vader heeft enkele edities van de Meerstraatkermis meegemaakt, ook hij spreekt enkel maar lof over dit initiatief.”
Mijn leukste Meerstraat anekdote:
Jasna: “Al van kinds af aan rij ik te paard. Het is pas sinds enkele jaren dat ik zelf enkele paarden heb. Thuis heb ik echter onvoldoende plaats, waardoor mijn paarden op logement staan. Ik heb al staanplaatsen gehad in Wetteren en in het Gentse. De afstand maakte dat ik nooit snel even over en weer kon gaan. Toen ik zag dat er vrije plaaten waren in stal Ter Hulst, heb ik dan ook niet getwijfeld. Het is op letterlijk 5 minuten van mijn huis, waardoor ik veel meer tijd kan doorbrengen met mijn dieren. De dieren hebben er alle ruimte en rust, dus voor jou staat een heel gelukkige vrouw.”
Ik geef graag de Meerstraatvaas door aan: Isabelle en Pascale