Isabelle en Pascal heten ons meteen van harte welkom. We worden gevraagd om niet op de rommel te letten, er zijn namelijk nog enkele verbouwingswerken aan de gang in het huis. Alhoewel ze de woning reeds enkele jaren geleden kochten, hebben ze omwille van gezondheidsredenen nog maar recent hun intrek genomen in de Meerstraat.
Jasna, Isabellen en Pascal kennen elkaar (nog) niet zo goed, een ideale gelegenheid dus om met de Meerstraatvaas langs te gaan.
Rust en stilte
Isabelle: “We verhuisden naar deze woning in 2017. We waren onmiddellijk overtuigd en zagen het grote potentieel van dit huis. Het pand heeft een heel grote tuin met boomgaard, we hebben hier alles wat ons hartje verlangt. Het is onze grootste bezorgdheid dat men het resterende open landschap zou volbouwen met nieuwe huizen. Niet enkel verliezen we dan waardevolle open ruimte, de Meerstraat is nu reeds verzadigd van het vele (sluip)verkeer. De asverschuivingen en drempels hebben niet het gewenste effect, er wordt nog steeds heel snel gereden wat de leefbaarheid en de verkeersveiligheid in de straat niet ten goede komt. ”
Jasna: “Ook ik hou enorm van de rust in de buurt. Vanuit de Meerstraat ben je direct in de velden, ik kan zo genieten van een wandeling met mijn paard in de omgeving.”
Pascal: “Ooit is eens de vriendin van onze zoon op bezoek gekomen met haar paarden. Er stond die namiddag dan wel geen paard in de gang, maar twee mooie merries in de tuin.”
Meerstraters sinds 2017
Isabelle: “Dit huis was vroeger een slachterij. Naast de woning bevindt zich de nu omgebouwde loods. Toen we hier aankwamen, waren er nog heel wat originele elementen aanwezig zoals de ringen en de gebogen gewelven. De vorige bewoners waren aannemers die de voortuin gebetonneerd hebben. Wanneer de werken binnenshuis en in de tuin afgerond zijn, dromen we ervan om van de voortuin een groene oase te maken.”
Pascal: “Op de plaats van de oude schuur hebben we in 2021 een kangoeroe woning gebouwd voor de ouders van mijn vrouw. Het is fijn om elkaar in de buurt te hebben, we helpen elkaar waar nodig met respect voor ieders privacy. Zo springen de grootouders al eens in om de kinderen op te halen van school of hobby.“
Bunkers
Het valt de bewoners op dat er in de buurt heel wat bunkers zijn. Wellicht zoals bij veel nieuwe inwoners in de Meerstraat weten ze niet precies uit welke periode ze dateren of waarvoor ze gediend hebben.
Isabelle: “Wij zijn afkomstig van Gontrode (Melle). Daar zagen we ook bunkers, maar we wisten niet dat deze net zoals de bunkers in Oosterzele deel uitmaakten van dezelfde linie. We zijn wel nieuwsgiering naar wat er zich in die tijd hier juist heeft afgespeeld. Wat zou er hier gebeurd zijn? Hoe moet het geweest zijn om in deze bunkers op uitkijk te hebben gestaan? Hoe gebeurde de bouw? Het moet toch een gigantische opdracht geweest zijn om alle bouwmaterialen tot hier te krijgen. “
Jasna: “Tijdens mijn wandelingen met de paarden waren de bunkers mij ook al opgevallen. Er zijn weinig mensen die nog het volledige verhaal kennen. Wat zou het interessant zijn om iemand te kunnen interviewen die bij de bouw betrokken was. Jammergenoeg hebben we geen teletijdsmachine.”
Het Bruggenhoofd Gent of ‘Tête de Pont de Gand’ is een Belgische bunkerlinie, die tussen 1934 en 1938 werd aangelegd op ongeveer acht kilometer ten zuiden van Gent, tussen de Leie in Astene (Deinze) en de Schelde in Kwatrecht (Wetteren)[1].
In 1938 bestond het Bruggenhoofd Gent uit 228 betonnen bunkers, waarvan er vandaag nog ongeveer 180 bewaard zijn en dus ook op Oosterzeels grondgebied nog te zien zijn. De bunkerlinie is aangelegd tussen de Leiemeersen in Astene, over Oosterzele, Merelbeke en Melle tot aan de Schelde in Kwatrecht, over een tracé van ongeveer 24 kilometer. Het eigenlijke bruggenhoofd was opgebouwd uit twee grote weerstandsnesten en drie steunpunten, met elkaar verbonden via een courtine, een ondersteunende verdedigingslinie, bestaande uit drie lijnen. De meeste bunkers waren flankerend opgesteld, met overlappende schootsvelden.
Mijn leukste Meerstraat anekdote:
Pascal: “Onze zoon speelt in een muziekgroepje. Toen ze enkele jaren terug een clip wilden opnemen voor hun liedje ‘The Bunker’ was het dan ook niet ver zoeken naar een goede locatie: de bunkers die we vanuit onze achtertuin kunnen zien liggen. Zo gezegd, zo gedaan: met man en macht hebben ze alle instrumenten bovenop de bunker gekregen, inclusief het drumstel. We hopen maar dat de dienst erfgoed niet meeleest (knipoogt).”
Wij geven graag de Meerstraatvaas door aan: Linda
[1] https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/304562