Messenmaken uit recuperatiemateriaal

Erfgoedpaspoort

©Antoine Van Loocke

Naam: Valerie Slabbinck

Woonplaats: Geraardsbergen / Stageplek: Oosterzele

Passie: het maken van messen, vorken, lepels uit recuperatiemateriaal

Soort immaterieel erfgoed: ambacht

Toekomstdroom: ‘De creatieve vrijheid die het traject me bijbracht, vasthouden en meenemen in mijn toekomstige creaties.’

Wat bezielt Valerie?

Wie ben je?

Ik ben Valerie Slabbinck. Ik werk deeltijds bij een notariskantoor, maar daarnaast ben ik al van jongs af geboeid door kunst en ambacht. In de academies van Anderlecht, Ukkel en Braine l’Alleud specialiseerde ik me in tekenen en beeldhouwen. Ook maakte ik er kennis met bronsgieterij en keramiek. De laatste jaren legde ik me meer en meer toe op keramiek. In 2023 volgde ik een meester-leerlingtraject bij messenmaker Antoine Van Loocke. Ik kreeg zo de kans om me een jaar toe te leggen op ambachtelijke processen en nieuwe toepassingen bij het messenmaken, voor zowel restauratie als nieuw design van o.a. keramische mesheften.

Wat trok je zo aan in het messenmaken?

Antoine Van Loocke maakt niet zo maar messen. Hij vertrekt vanuit recuperatiemateriaal waaruit hij, vanuit een grote materiaal- en techniekkennis, nieuwe messen creëert. Zelf ben ik bezorgd om het effect van vele huidige productieprocessen op samenleving en milieu. Ik wou me bij mijn creatieve processen meer focussen op het ambacht, duurzaamheid, grondstoffen en technieken. En niet vertrekken vanuit vluchtige trends. Die gedeelde visie bracht ons samen en motiveerde me om me verder te verdiepen in het messenmaken.

Startte je zelf met een doel voor ogen aan dit leertraject?

Vanuit mijn sterke band met keramiek wou ik me vooral toeleggen op mesheften in keramiek en porselein. Ik wou daarbij oude heften leren restaureren, er nieuwe creëren en vernieuwen naar een hedendaagse en functionele vormgeving.

Wat hield je leertraject concreet in?

Het programma van het leertraject bestond uit een theoretisch en praktisch deel, en atelierbezoeken. Ik leerde verschillende technieken en toepassingen, materiaalkunde en -eigenschappen. We bezochten een staalsmederij, keramiekatelier … Met die opgedane kennis ging ik uren aan het proberen en oefenen. Ik maakte een vorkje met porseleinen heft, en kon mijn eindwerk – een messenblok ‘PerZes’ (zes bestekmessen met porseleinen heft) – in november tentoonstellen op o.a. Horeca Expo in Gent.

Wat bracht het traject je bij?

Zeer veel! Het gaf me kansen die ik zonder dit traject niet gekregen zou hebben. Het heeft me uitgedaagd,  mijn doorzettingsvermogen verhoogd en meer geloof in mijn eigen creatieve kunnen bijgebracht. Antoine leerde me om nog meer naar oude en afgedankte materialen te kijken. Echt te kijken en van daar dan creatief mee te zijn, zonder technische belemmering. Die mindset wakkerde mijn creativiteit aan en ik leerde oplossingsgericht denken. Vroeger zou de uitvoering en haalbaarheid mijn creatief idee in de weg gestaan heb, maar die barrière is weg. Als ik nu een idee heb, zoek ik gewoon uit hoe ik dat in de praktijk kan realiseren. Zo werken geeft me een enorm gevoel van vrijheid. Iets wat ik echt wil proberen vasthouden en verderzetten.

Wat brengt je toekomst?

Ik kon mijn traject afsluiten met een opdracht voor het Hof van Cleve. Ik creëerde 45 botermesjes die er nu op tafel liggen. Dat is voor mij een ongelooflijke mooie afsluiter. Een kans waar ik zeer dankbaar voor ben. Maar terzelfdertijd hoop ik dat dit de start is van een nieuw begin waarbij ik me creatief kan blijven uiten en evolueren, dicht bij mezelf. Er zijn ideeën. Hoe dit concreet zal vormkrijgen, dat is nog een zoekproces. Maar dat ik ermee verder ga, is zeker!

Meer info

Lees hier meer over het meester-leerlingtraject van Valerie en Antoine.